گل ما

دختر گلم سلام اين مدت خيلي اتفاق ها افتاده. از دمرشدن ت در 119 روزگي گرفته تا سفر به مشهد(8- 14 مهر) و زدن واكسن 4 ماهگي البته در 15 مهر و خوش خنده شدن تو خانم گل.  وقتی مي نشانم ت تكيه كه با بالش داري نمي افتي. روي زمين كه هستي سر و كمرت را هي بالا  و پايين ميكني. سخنراني هايت خيلي جالب شده. اخر حرف زدن هايت ديگر خسته كه ميشوي لجت ميگير و يكجور خاصي  جيغ ميكشي. انگار ناراضي باشي كه چرا حرف زدن ت مثل ما نيست يا چرا ما مثل تو حرف نمي زنيم. فكر كنم زبانت زود وا شود. همه اين را ميگويند. اسمت را ميشناسي. دوربين را هم كه خيلي وقت است ميشناسي. گاهي انگاري كه ژست بگيري. خيلي خوب توجه ميكني. انگار كه ارزيابي كني موقعيت را. خنده ي زو...